[uit de kast komen] Hoe was jou coming out? Of hoe denk je je coming out te gaan doen.

Ik, en ik niet alleen waarschijnlijk, ben wel eens benieuwd naar jullie coming-out. Of als je die nog niet gedaan hebt, hoe denk je deze dan te gaan doen?

Ik zal hieronder mijn coming-out verhaal plaatsen.

Ik ben nu ongeveer een jaar geleden uit de kast gekropen. Dit was geen makkelijke beslissing voor me, maar ik vondt dat het nodig was.
Na meer dan 4 jaar met een voor andere "geheim" geleeft te hebben, heb ik het allereerst verteld aan een goede vriendin van me. Deze deed hier totaal niet moeilijk over en vondt het goed dat ik hier eerlijk voor uit durfde te komen.

Na het haar verteld te hebben vondt ik dat het ook wel tijd werd om de rest van mijn vrienden dit te laten weten. Dus toen het moment daar was gooide ik het zomaar op tafel, tijdens een biertje en een filmpje. Niet echt iemand deed er raar over, maar na een week waren er 2 van mijn vrienden die raar tegen me begonnen te doen en die me ineens niet meer zagen staan. Dus voor mijn werd toen wel duidelijk wie mijn echte vrienden zijn.... Dit was een minder prettige ervaring, maar je weet ineens wel waar je aan toe bent.

Toen reste mijn alleen nog de familie. Dit was de grootste stap om te nemen. Ik heb heel lang zitten twijfelen hoe ik dit aan zou moeten gaan pakken. Gezien dat mijn vader in mijn ogen een 'anti homo' persoon zou zijn.
Na lang denken en proberen heb ik de knoop doorgehakt en heb ik een mailtje gestuurd. Het is niet de persoonlijkste manier, maar wel de makkelijkste voor mij op dat moment.

De reacties daarop waren uiterst positief. Mijn zus was echter zeer blij voor me. Gezien dat ik ook verteld had dat ik iemand leuks had leren kennen. Ook mijn oma die was uiterst positief erover en bijna iedereen die zei "het belangrijkste is, dat JIJ gelukkig bent. Of je nou homo of hetero bent dat maakt geen zak uit. Gelukkig zijn is hetgeen dat telt.."

Dit is dus mijn Coming-out verhaal. Ik heb het niet op de persoonlijkste manier aangepakt, wat ik achteraf wel gewoon had kunnen doen... Maar jah dat is altijd achteraf gelul...
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Nu is het de beurt aan jullie om je comming-out verhaal neer te gaan zetten. Ook voor vragen over een coming-out ben je hier aan het juiste adres hoor....

Gr. Mark

Ik zal dan ook mijn verhaal posten, het is wel wat langer :p.

Ik ben er momenteel nog net geen anderhalf jaar achter dat ik homo ben, en ik merkte na 2 weken al dat ik het niet lang voor me zou kunnen houden en dat het hopelijk een positiever effect heeft als ik het vertel ipv dat ze erachter komen omdat ik me verklets :p.
Gezien ik al jaren bij psychiaters enzo loop heb ik het eerst aan iemand daarvan verteld (die zag ik als mn 2e moeder, echt een supervrouw) en zij heeft me er toen mee geholpen. (Nog nooit zo opgelucht gevoeld.)

Daarna was mijn moeder aan de beurt, net zo zenuwachtig voor als de eerste keer en die reageerde ook heel relaxed (hetzelfde verhaal, als ik maar gelukkig ben), maar ik was vooral bang dat ze het niet oké vond omdat we thuis grotendeels christelijk zijn (allen ik niet )

Daarna al mijn vrienden bijeengeroepen en het ze allemaal in 1x laten weten, niemand die er ook maar problemen mee had en 1 ander vond het nodig om er dan maar meteen in te gooien dat hij bi was :p (bracht best grappige grappen teweeg xD).

Daarna was er eigenlijk niemand meer, want liet mn ma het aan de rest van de familie weten :p.

Mijn eerste coming out was naar een vriendin van mij.

Een vriend van mij vond het heel grappig blijkbaar die vriendin te vertellen dat ik verliefd was op een andere vriendin van ons, die er toen niet was dus. Ik ontkende dit natuurlijk. Lijkt me duidelijk als homo zijnde
Oke, dat was dat.

Daarna reed ik samen met haar een stukje mee omdat we over dezelfde weg gaan naar huis.
Ze vroeg het nog maar eens of ik nu echt niets had met die vriendin. Waarom ik natuurlijk weer ontkende.
Ik zag wel dat ze het niet geloofde. Op de manier waarop ze "oke" zij en ze keek. Ik zij gewoon "Nou, dat kan helemaal niet hoor." zij van "oke" ongeloof manier en ik zij "ik heb namelijk een vriend" ze reed nog paar meter, remde toen en vroeg op een hilarische manier "Hoorde ik dat nu goed?"
"Eum, jaa, ik geloof het wel ja."

We hebben een gesprek gehad. Wie het wisten, of ik mijn ouders het verteld had en of de rest van de groep het wist enzo. Ze zij uit zichzelf al dat ze het niet door zou vertellen enzo. We hebben een lekker gesprek gehad. Was wel spannend, en voelde echt heel raar. Maar nu voelt het goed.

Nou dan ik ook maar...

Ik weet het dus al bijna drie jaar, en sinds een maand geleden weet iemand het.
Ik durfde (nu nog steeds niet btw) het niemand irl te vertellen, dus heb ik mijn beste vriend (en waar ik stiekem verliefd op ben) via de mail verteld.
We deden namelijk een paar dagen ervoor ddw, en toen kwam die vraag natuurlijk, dus ik bleef stil. Ik wilde niet meer liegen maar het ook nog niet vertellen...
Dus een paar dagen later stuurde ik hem een mail met dat ik niet voor niets stil was bij ddw, en dat het antwoord ja was. Na een kwartier lang naar de verzendknop stond te kijken of ik het wel of niet zou doen, liet ik per ongeluk de knop los... Ik wilde annuleren, maar ik was te laat...

Een tijdje was het stil (hij was op vakantie) maar toen begon het contact via de mail weer, hij vroeg bij wie we in de klas zouden komen. Ik heb het 'm verteld, en dat er wel geile meiden tussen zitten... Daarna stuurde ik een mailtje dat die meiden mij eigenlijk niet boeien. Ik kreeg een niet echt aardige reactie terug, maarja...


Net een week geleden sprak ik hem op msn. Het onderwerp homo kwam niet eens aan bod, tot de vraag kwam of het echt zo was en of hij de enige was die het wist. En dat ik het mijn ouders moest vertellen (wat ik zelf ook wel weet...)

Een dag later spraken we gewoon even af, want we verveelden ons. Ik zat met bonkend hart te wachten tot hij kwam. Gelukkig was het net als eerst, gewoon gezellig, maar een opmerking, dat ik en een andere jongen (ws ook gay) wel goed bij elkaar zouden passen... En of ik hem leuk vond. Dat was het enige. Ik ben dus ontzettend happy de laatste tijd. Een persoon heb ik al gehad, nu de rest van de wereld nog... Wordt vervolgd dus denk ik!

Ik geloof dat ik Bi ben omdat ik ook wel eens naar jongens kijken enzo, daarom heb ik nog geen "coming-out" gehad, en ben dat ook (nog) niet van plan..

Thijs schreef:

Ik geloof dat ik Bi ben omdat ik ook wel eens naar jongens kijken enzo, daarom heb ik nog geen "coming-out" gehad, en ben dat ook (nog) niet van plan..

Klein vraagje, geen kritiek.
Voel je je ook aangetrokken tot jongens, voel je er echt wat voor of is het alleen dat je ernaar kijkt?

arie schreef:

Thijs schreef:

Ik geloof dat ik Bi ben omdat ik ook wel eens naar jongens kijken enzo, daarom heb ik nog geen "coming-out" gehad, en ben dat ook (nog) niet van plan..

Klein vraagje, geen kritiek.
Voel je je ook aangetrokken tot jongens, voel je er echt wat voor of is het alleen dat je ernaar kijkt?

Ik vind een jongen wel leuk, dus.. ja.

Nou ik heb het tot nu alleen nog maar aan me beste vriend verteld, op vakantie.

Hij ging dus mee met ons op vakantie. Voor de vakantie had ik al zoiets van: ik ga het niet langer meer geheim houden. Ik moest het hem gewoon vertellen, aangezien ik hem na de vakantie nog maar heel weinig zou gaan zien i.v.m. studie. Dus ik had zoiets van: Hoe the fuck ga ik dit aanpakken?!

Nou na ong een paar dagen vakantie had ik een idee. Ik gaf hem een week de tijd om er zelf achter te komen doormiddel van bepaalde subtiele reactie van mij op zijn vragen over bijv meisjes. Als hij er niet achter zou komen moest ik (van mezelf) het hem gewoon vertellen.

De dagen gingen voorbij, maar meneer had niks door. Tot dat de laatste dag kwam... We waren in zee aan het zwemmen en gingen naar zo'n lijn ergens in het diepe. Ik vertelde hem dat ik hem iets moest vertellen. Toen hij vroeg wat er was, klapte ik helemaal dicht. Hij werd ongeduldig en zwom weg. Ik ben daar nog een uur blijven zitten, denken, huilen, stressen.

Die hele dag was ik chagrijnig. Ergens in de avond vroeg ik aan hem of hij even een stukje met me wou gaan lopen. Toen heb ik het hem ,stamelend, verteld. Hij stopte even gaf me een hug en zij dat er voor hem niks zou veranderen. we hebben toen een heel openhartig gesprek gehad.

Ik heb hem ook verteld dat hij het zelf niet geheim hoeft te houden.

Bromance schreef:

Nou ik heb het tot nu alleen nog maar aan me beste vriend verteld, op vakantie.

Hij ging dus mee met ons op vakantie. Voor de vakantie had ik al zoiets van: ik ga het niet langer meer geheim houden. Ik moest het hem gewoon vertellen, aangezien ik hem na de vakantie nog maar heel weinig zou gaan zien i.v.m. studie. Dus ik had zoiets van: Hoe the fuck ga ik dit aanpakken?!

Nou na ong een paar dagen vakantie had ik een idee. Ik gaf hem een week de tijd om er zelf achter te komen doormiddel van bepaalde subtiele reactie van mij op zijn vragen over bijv meisjes. Als hij er niet achter zou komen moest ik (van mezelf) het hem gewoon vertellen.

De dagen gingen voorbij, maar meneer had niks door. Tot dat de laatste dag kwam... We waren in zee aan het zwemmen en gingen naar zo'n lijn ergens in het diepe. Ik vertelde hem dat ik hem iets moest vertellen. Toen hij vroeg wat er was, klapte ik helemaal dicht. Hij werd ongeduldig en zwom weg. Ik ben daar nog een uur blijven zitten, denken, huilen, stressen.

Die hele dag was ik chagrijnig. Ergens in de avond vroeg ik aan hem of hij even een stukje met me wou gaan lopen. Toen heb ik het hem ,stamelend, verteld. Hij stopte even gaf me een hug en zij dat er voor hem niks zou veranderen. we hebben toen een heel openhartig gesprek gehad.

Ik heb hem ook verteld dat hij het zelf niet geheim hoeft te houden.

Dat is in ieder geval goed afgelopen, heeft je goed gedaan. En leuk dat je vriend het mooi opvatte!

en wat was dát een opluchting

Bromance schreef:

en wat was dát een opluchting

Dat snap ik..

Bromance schreef:

en wat was dát een opluchting

Ben blij voor je dat hij het zo goed oppakte...

Nu de rest nog...
Als dat ook zo verloopt!!

Markske schreef:

Bromance schreef:

en wat was dát een opluchting

Ben blij voor je dat hij het zo goed oppakte...

Nu de rest nog...
Als dat ook zo verloopt!!

ja, maar het was best moeilijk voor me, ik kreeg het nauwelijks uit m'n strot.

Bromance schreef:

Markske schreef:

Bromance schreef:

en wat was dát een opluchting

Ben blij voor je dat hij het zo goed oppakte...

Nu de rest nog...
Als dat ook zo verloopt!!

ja, maar het was best moeilijk voor me, ik kreeg het nauwelijks uit m'n strot.

Ik geloof dat het erg moeiljk was..

Bromance schreef:

Markske schreef:

Bromance schreef:

en wat was dát een opluchting

Ben blij voor je dat hij het zo goed oppakte...

Nu de rest nog...
Als dat ook zo verloopt!!

ja, maar het was best moeilijk voor me, ik kreeg het nauwelijks uit m'n strot.

zoiets is inderdaad niet makkelijk, zoals je mijn verhaal hebt kunnen lezen vondt ik het ook niet makkelijk en heb het daarom maar via een mail gedaan.
Ik kreeg het dus gewoon helemaal NIET uit mijn strot....

Markske schreef:

Bromance schreef:

Markske schreef:

Bromance schreef:

en wat was dát een opluchting

Ben blij voor je dat hij het zo goed oppakte...

Nu de rest nog...
Als dat ook zo verloopt!!

ja, maar het was best moeilijk voor me, ik kreeg het nauwelijks uit m'n strot.

zoiets is inderdaad niet makkelijk, zoals je mijn verhaal hebt kunnen lezen vondt ik het ook niet makkelijk en heb het daarom maar via een mail gedaan.
Ik kreeg het dus gewoon helemaal NIET uit mijn strot....

Via de E-mail, best slim..

Ford schreef:

Markske schreef:

Bromance schreef:

Markske schreef:

Bromance schreef:

en wat was dát een opluchting

Ben blij voor je dat hij het zo goed oppakte...

Nu de rest nog...
Als dat ook zo verloopt!!

ja, maar het was best moeilijk voor me, ik kreeg het nauwelijks uit m'n strot.

zoiets is inderdaad niet makkelijk, zoals je mijn verhaal hebt kunnen lezen vondt ik het ook niet makkelijk en heb het daarom maar via een mail gedaan.
Ik kreeg het dus gewoon helemaal NIET uit mijn strot....

Via de E-mail, best slim..

Het is inderdaad best wel slim, maar eigenlijk niet de persoonlijkste manier die je bedenken kan. Maar goed..
Het is met daarme wel gelukt en ben nog steeds erg opgelucht daarover...

Ik heb het nog aan maar 2 mensen verteld, 1 mijn beste (online) vriendin uit belgie via msn, zij is zelf ook bi dus dat is wel makkelijk
en aan mijn beste vriend gister 3 kwartier mee gebeld en ik dacht eerst dat hij homo is -.- blijkt hij verliefd zijn op 1 van mijn beste vriendinnen maar hij zei dat hij wel geilt op homo porno
maar hij accepteerd het goed en ik kan hem vertrouwen, en hij houd mijn geheim (het bi zijn) geheim en ik hou zijn geheim (dat hij op 1 van mn beste vriendinnen is)...

xx Desirée